Wykład zostanie opublikowany na kanale IPNTv.
Polska wieś była jednym z tych środowisk, które najsilniej stawiały opór władzy komunistycznej po II wojnie światowej. Przywiązana do tradycyjnych wartości, w tym do ziemi – materialnego dziedzictwa polskości – nie godziła się na narzucony Polsce system jałtański i sowieckie wzorce. Walkę polskich chłopów z ustrojem totalitarnym po wojnie można podzielić na kilka etapów: działalność w PSL i wsparcie partii Stanisława Mikołajczyka; udział wielu młodych ludzi w konspiracji zbrojnej; czynny opór wobec kolektywizacji na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych; tworzenie zorganizowanej opozycji demokratycznej w latach siedemdziesiątych; i wreszcie – w latach osiemdziesiątych – powołanie własnego związku zawodowego tworzącego wielki ruch społeczny „Solidarność”.
We wszystkie te inicjatywy zaangażowany był Henryk Bąk. Urodzony i wychowany w małej mazowieckiej wsi, jako dziecko obserwował starszych kolegów walczących w antyniemieckiej partyzantce. Zainspirowało go to do stworzenia po wojnie własnej organizacji niepodległościowej o charakterze propagandowo-militarnym, a następnie – w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych – struktur opozycji demokratycznej. Zwieńczeniem jego dokonań było sprawowanie funkcji wicemarszałka Sejmu I kadencji w odrodzonej Rzeczypospolitej, w pewien sposób honorujące jego wkład w odzyskanie przez Polskę wolności.
Zob. broszurę ►